Jedną z ważniejszych wytycznych projektowanej koncepcji jest wprowadzenie stosunkowo nowej formy pochówków w postaci kolumbariów tak, aby zachować odpowiedni układ urbanistyczny, oraz odzyskanie pełnowartościowej funkcji komunikacyjnej poprowadzonej bezpośrednio po głównych osiach. Na opracowywanym obszarze została nadana zupełnie nowa forma przestrzenna komunikacji, stosowna do charakteru miejsca. Główne ciągi komunikacyjne znalazły swoje odzwierciedlenie w projektowanej przestrzeni przy zachowaniu osiowego układu. Od strony południowej główny trakt komunikacyjny został podkreślony przez wprowadzenie charakterystycznej, rdzawej ściany pamięci z ciekiem wodnym, oddzielającej strefy kolumbariów od placu modlitwy zbiorowej wzbogaconego o ołtarz. Stanowi ona również wprowadzenie do placu zadumy, miejsca modlitwy indywidualnej. W miejscu centralnym, skrzyżowania się osi zaproponowano pomnik w formie dominanty, będący charakterystycznym i widocznym punktem. Na jego kształt składa się z rdzawy postument oraz błyszczące w słońcu słupów – można się tutaj doszukać analogii do ulotności życia ziemskiego, ale też do życia po śmierci w pamięci bliskich. W nocy zaś, dzięki iluminacji świetlnej, sprawia wrażenie płonącego znicza podkreślając charakter miejsca. W tej części przewidziano również niewielki plac zadumy, jako miejsce modlitwy indywidualnej. Stanowi on również przedpole dla domu pogrzebowego. Ściana pamięci oraz pomnik idealnie wpasowują się w tematykę miejsca, w zastosowanych materiałach oraz formach można odnaleźć wiele symboliki. Jako zamknięcie perspektywiczne dla przedmiotowego układu, od strony północnej placu zadumy zaprojektowano niewielką ścianę pamięci Zasłużonych, z której to swój początek będzie miał ciek wodny biegnący wzdłuż ściany pamięci. Pozostały obszar stanowią kwatery z kolumbariami, których układ został wpisany w kontekst otaczającego terenu poprzez stworzenie wydzielonych, kameralnych przestrzeni, wymkniętych bezpośrednio prostopadłościennymi konstrukcjami kolumbariów. W ich przestrzeń wpisano zielone trawniki z niewielkimi nasadzeniami drzew liściastych (klon pospolity) oraz ławki na postumentach betonowych. Dopełnienie stanowi kameralne oświetlenie w postaci niskich lamp parkowych.
Dodatkowo zaproponowano rewitalizację elewacji istniejącego budynku pogrzebowego tak, aby komponowała się z nowym otoczeniem. Obszar został zaprojektowany tak, aby podnieść walory estetyczne i funkcjonalne, przy zachowaniu powagi tego miejsca oraz by nie stanowił barier dla użytkowników. Rewitalizacja obszaru cmentarza poprzez głęboką ingerencję urbanistyczną nada tej przestrzeni nową jakość.